من با وجود ۲۱ روز شدن کار اموزیم ساعتام کم شدن و ۱۱۱ ساعت شده چیکار کنم بیشتر از ۳۰ روز باید برم تا پر بشه ساعت هام 

سلام روزتون بخیر

ساعت‌ها به علت دقیق محاسبه شدن زمان ورود و خروج کارآموزان کم شده، باید به محض رسیدن به محل کارآموزی خود حضورتان را ثبت کنید. 

من فرض می‌کنم که منظورتان از "کم شدن ساعت ها"، کاهش طول روز و افزایش طول شب در فصل‌های پاییز و زمستان است.

این پدیده به دلیل تغییر موقعیت زمین در مدار خود به دور خورشید است. هنگامی که زمین به دور خورشید می‌چرخد، محور زمین به اندازه‌ای تمایل دارد که از عمودی خورشید فاصله بگیرد. به این تمایل محور زمین "انحراف" گفته می‌شود. این انحراف، در نتیجه دوران زمین، موجب تغییر در میزان نور خورشیدی که به زمین می‌رسد می‌شود و این باعث تغییر در طول روز و شب می‌شود.

در فصل پاییز و زمستان، شمال نیمکره جهان، به دلیل انحراف محور زمین، به خورشید نزدیک نیست. این باعث می‌شود که نور خورشیدی که به زمین می‌رسد، بیشتر در ناحیه جنوبی زمین تمرکز شود. این به این معناست که طول روز کوتاه‌تر و طول شب بلندتر می‌شود. این پدیده در نقاط نزدیک به استوا به طور کلی تجربه نمی‌شود زیرا محور زمین در این نقاط عمودی نسبت به خورشید قرار دارد

 
بله، کم شدن ساعت‌ها یا به اصطلاح "ساعت تابستانی" یک روش برای صرفه جویی در مصرف انرژی در فصل تابستان است. در این روش، ساعت رسمی یک کشور در فصل تابستان یک ساعت جلوتر از واقعیت جغرافیایی کشور قرار می‌گیرد.

این سیاست در بسیاری از کشورها، به‌طور رسمی در اولین یا دومین روز از ماه آوریل یا مارس شروع و در آخرین روز از ماه اکتبر یا نوامبر پایان می‌یابد. با این کار، ظهر در اوایل تابستان زودتر به طرف شب پیش می‌رود و باعث می‌شود که بیشتر افراد برای فعالیت‌های خود از نور طبیعی استفاده کنند و از تکالیف خود در ساعات شب بازدهی بهتری ببرند.

البته، بسیاری از کشورها این سیاست را اجرا نمی‌کنند و همچنین بعضی دیگر این سیاست را در طول سال به ثابتی اجرا می‌کنند.

این سیاست برای اولین بار در ایالات متحده آمریکا در سال 1918 اجرا شد و در طول سال‌ها در بسیاری از کشورها به‌طور مداوم به‌کار برده شده است. در بعضی از کشورها مانند استرالیا و نیوزیلند، ساعت تابستانی به عنوان ساعت رسمی طول سال به‌کار گرفته می‌شود.

هدف از اجرای ساعت تابستانی صرفه جویی در مصرف انرژی است. با کاهش استفاده از نور مصنوعی در ساعات شب، انرژی الکتریکی برای روشنایی کاهش می‌یابد. در بسیاری از کشورها، ساعت تابستانی در مناطقی که تابستان‌های گرم و طولانی دارند اجرا می‌شود.

همچنین، ساعت تابستانی ممکن است تأثیراتی بر روی سبک زندگی افراد داشته باشد. به دلیل اینکه در این ساعات روز بیشتر از نور طبیعی استفاده می‌شود، افراد ممکن است بیشتر به فعالیت‌های خارجی و تفریحات در فضای باز تمایل داشته باشند.

در نهایت، باید توجه داشت که ساعت تابستانی تنها یک سیاست دولتی است و انتخاب نهایی برای اجرای آن در دست افراد و سازمان‌هاست. افراد باید با توجه به شرایط شخصی و کاری خود، تصمیم بگیرند که آیا از این سیاست استفاده کنند یا نه.

همچنین، برخی افراد معتقدند که ساعت تابستانی ممکن است منجر به ایجاد مشکلات سلامتی شود، به خصوص برای افرادی که دچار اختلالات خواب هستند. به دلیل اینکه در این سیاست ساعت رسمی یک کشور یک ساعت جلوتر از واقعیت جغرافیایی آن قرار می‌گیرد، برخی از افراد ممکن است به سختی بتوانند به ساعت جدید عادت کنند و باعث ایجاد مشکلات خواب شوند.

علاوه بر این، در برخی کشورها این سیاست به دلیل تأثیرات منفی بر برخی صنایع و بازارها، مورد انتقاد قرار گرفته است. برای مثال، برخی افراد معتقدند که این سیاست باعث اختلال در بازار بورس می‌شود و در برخی صنایع مانند کشاورزی و حمل و نقل، باعث مشکلاتی می‌شود.

در کل، ساعت تابستانی یک سیاست دولتی است که برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی طراحی شده است. این سیاست در بسیاری از کشورها به‌کار گرفته می‌شود و تأثیرات متفاوتی روی جامعه و صنایع دارد. افراد باید با توجه به شرایط خود، تصمیم بگیرند که آیا از این سیاست استفاده کنند یا نه.
در اینجا باید به این نکته هم توجه کنیم که بسیاری از کشورها هر ساله سیاست ساعت تابستانی را اجرا نمی‌کنند و این به معنی آن است که اجرای این سیاست به صرفه‌جویی در مصرف انرژی نیست. در واقع، برخی از کشورها به دلیل اینکه در فصل تابستان روزها بسیار طولانی هستند، ساعت رسمی خود را به‌طور موقت تغییر نمی‌دهند.
همچنین، در برخی کشورها، برای مقابله با مشکلات احتمالی ایجاد شده توسط ساعت تابستانی، تصمیم به اجرای سیاست‌های دیگری گرفته‌اند. برای مثال، برخی کشورها با تغییر نحوه کار ساعات بخش‌های دولتی یا برخی صنایع، تلاش می‌کنند تا از مصرف انرژی کاسته شود.

در نهایت، همانطور که گفته شد، تأثیرات ساعت تابستانی برای هر کشور و هر جامعه متفاوت است و بسته به شرایط جغرافیایی، اقتصادی و اجتماعی هر کشور، می‌تواند متفاوت باشد. برای اینکه بتوان به بهترین نتیجه از این سیاست دست یافت، باید این سیاست را با دقت و با توجه به شرایط موجود در هر کشور اجرا کرد و از نظرات و تجربیات سال‌های گذشته نیز بهره گرفت.
در کشورهایی که اجرای ساعت تابستانی موجب صرفه‌جویی در مصرف انرژی می‌شود، این سیاست اغلب با استقبال مردم همراه است. به عنوان مثال، در ایالات متحده، برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی، ساعت تابستانی در سال 1966 معرفی شد و از آن زمان به بعد هر ساله اجرا شده است.
همچنین، در برخی کشورها، به جای تغییر ساعت رسمی، از ساعت شناور استفاده می‌شود. در این روش، ساعت رسمی تغییر نمی‌کند، اما ساعت شناور از ساعت رسمی یک ساعت جلوتر است. به عنوان مثال، در برخی کشورها مانند برزیل، به جای تغییر ساعت رسمی در فصل تابستان، از ساعت شناور استفاده می‌شود.
به طور کلی، ساعت تابستانی یک سیاستی است که به منظور کاهش مصرف انرژی در فصل تابستان اجرا می‌شود. با این حال، تأثیرات این سیاست برای هر کشور متفاوت است و باید با توجه به شرایط موجود در هر کشور، بهینه‌سازی شود.

در برخی کشورها، اجرای ساعت تابستانی می‌تواند مشکلاتی را نیز به دنبال داشته باشد. برای مثال، در برخی مناطق این سیاست می‌تواند موجب افزایش در مصرف انرژی شود. به عنوان مثال، در مناطقی که هوا بسیار گرم و خشک است، استفاده از تهویه مطبوع بیشتر شده و مصرف انرژی افزایش می‌یابد.
همچنین، در برخی کشورها، تأثیرات ساعت تابستانی برای صنایع مختلف متفاوت است. برای مثال، در برخی صنایع، مانند صنعت ساختمان، ساعت تابستانی می‌تواند موجب افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها شود. اما در صنایع دیگر، مانند کشاورزی، ساعت تابستانی ممکن است مشکلاتی را به دنبال داشته باشد. به عنوان مثال، در برخی مناطق، تأخیر در برداشت محصولات کشاورزی ممکن است باعث افت در سوددهی کشاورزان شود.
به طور کلی، برای بهترین استفاده از ساعت تابستانی، باید این سیاست را با دقت بررسی کرد و با توجه به شرایط موجود در هر کشور و هر منطقه، بهینه‌سازی کرد. همچنین، باید در نظر داشت که ساعت تابستانی تنها یکی از سیاست‌هایی است که برای کاهش مصرف انرژی و محافظت از محیط زیست، می‌توان در نظر گرفت و در بسیاری از کشورها، اجرای سایر سیاست‌هایی نیز مفید واقع شده است.
برخی از سیاست‌های دیگری که می‌توان برای کاهش مصرف انرژی و حفاظت از محیط زیست در نظر گرفت عبارت‌اند از:

استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر: استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، مانند آب، باد، خورشید و گرمای زمین، می‌تواند مصرف انرژی را کاهش دهد و به حفاظت از محیط زیست کمک کند.

افزایش بهره‌وری انرژی: افزایش بهره‌وری در مصرف انرژی، مانند استفاده از لامپ‌های LED، دستگاه‌های الکترونیکی با روش‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی و سیستم‌های انرژی خورشیدی برای گرمایش و سرمایش، می‌تواند مصرف انرژی را کاهش دهد.

حمل و نقل پایدار: حمل و نقل پایدار، مانند استفاده از حمل و نقل عمومی، دوچرخه و پیاده‌روی، نه تنها به کاهش مصرف سوخت کمک می‌کند، بلکه همچنین به حفاظت از محیط زیست کمک می‌کند.

مدیریت پسماند: مدیریت پسماند مؤثر، مانند بازیافت و کمک به کاهش تولید پسماند، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و حفاظت از محیط زیست کمک کند.

استفاده از فناوری‌های پاک: استفاده از فناوری‌های پاک، مانند خودروهای الکتریکی، ماشین‌های هیبریدی و دستگاه‌های با کارایی بالا، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و حفاظت از محیط زیست کمک کند.

در نهایت، باید توجه داشت که بهبود وضعیت محیط زیست، به دلیلی  از تلاش و همکاری همه افراد و نهادها در جامعه نیاز دارد. در این راستا، هر فرد با عملکرد مسئولانه خود می‌تواند به حفظ محیط زیست کمک کند. به عنوان مثال:

کاهش مصرف انرژی در خانه: استفاده از لامپ‌های LED، خاموش کردن دستگاه‌های الکترونیکی در زمان استفاده نکردن، کاهش مصرف آب و گاز در خانه و غیره.

استفاده از حمل و نقل عمومی: استفاده از حمل و نقل عمومی به جای استفاده از خودرو برای سفرهای کوتاه، کاهش مصرف سوخت و دی اکسید کربن را به همراه دارد.

بازیافت پسماند: بازیافت پسماند، مثل جمع‌آوری کاغذ، شیشه، فلز و پلاستیک برای بازیافت، می‌تواند به کاهش مصرف انرژی و حفاظت از منابع طبیعی کمک کند.

خرید محصولات پایدار: خرید محصولاتی که از مواد بازیافتی ساخته شده اند، باعث کاهش تولید پسماند و استفاده از منابع طبیعی مجددا می‌شود.

حفظ طبیعت: حفظ طبیعت و پوشش گیاهی در مناطق زندگی ما، می‌تواند به جذب کربن، اصلاح کیفیت هوا و حفاظت از زیستگاه حیوانات کمک کند.

در کل، برای حفظ محیط زیست و کاهش مصرف انرژی، لازم است که همه ما تلاش کنیم تا با تغییر رفتار و انتخاب‌های بهتر، به بهبود وضعیت محیط زیست کمک کنیم.