لطفا اگر پاسخ را می‌دانید، بنویسید.

زبان C++ در واقع یک گسترش از زبان برنامه‌نویسی C است که در آن امکانات بیشتری اضافه شده است. این دو زبان در بسیاری از جوانب شباهت دارند، اما چند تفاوت اساسی نیز وجود دارد:

شیءگرایی: C++ یک زبان شیءگرا است، به این معنی که اجزای برنامه می‌توانند به صورت کلاس‌ها و اشیاء تعریف شوند. در C این امکان وجود ندارد.

پشتیبانی از فضای نام: C++ از فضای نام برای جلوگیری از تداخل نام‌ها در برنامه استفاده می‌کند. در C این امکان وجود ندارد و تداخل نام‌ها ممکن است.

تعریف متغیر در ابتدای بلوک: در C++ می‌توان متغیر را در ابتدای بلوک تعریف کرد. در C این امکان وجود ندارد.

پشتیبانی از استثناء: C++ از استثناء برای مدیریت خطا استفاده می‌کند، اما در C این امکان وجود ندارد.

پشتیبانی از تابع پیش فرض: در C++ می‌توان تابع پیش فرض برای پارامترها تعریف کرد، اما در C این امکان وجود ندارد.

از جمله تفاوت‌های دیگر C++ نسبت به C می‌توان به پشتیبانی از ارث بری، کلاس‌های دوستی، توابع عضو ثابت و غیره اشاره کرد.

پشتیبانی از کلاس ها: یکی از بزرگترین تفاوت های C++ نسبت به C، پشتیبانی از کلاس ها است. کلاس ها در C++ به عنوان یکی از اصلی ترین ابزارهای برنامه نویسی شیءگرا استفاده می شوند. 

با استفاده از کلاس ها، برنامه نویسان می توانند اشیاء را به دقت تعریف کرده و برای آن ها رفتارهای مرتبط را تعریف کنند. این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا برنامه های پیچیده تری را با توجه به نیازهای خود ایجاد کنند.

پشتیبانی از توابع دوستی: توابع دوستی (Friend Functions) در C++ به برنامه نویسان این امکان را می دهد که به یک کلاس دسترسی غیر مستقیم داشته باشند. این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا در برنامه های پیچیده، کلاس هایی با ارتباطات پیچیده تر تعریف کنند.

پشتیبانی از ارث بری: ارث بری یکی از مفاهیم مهم در برنامه نویسی شیءگرا است. در C++، کلاس ها می توانند از کلاس های دیگر به عنوان پدر ارث بری کنند و خصوصیات و رفتارهای آن ها را به وراثت بگیرند. این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا کدهای خود را باز استفاده کنند و کدهای تکراری را کاهش دهند.

پشتیبانی از توابع عضو ثابت: در C++، توابع عضو ثابت (Static Member Functions) را می توان در کلاس ها تعریف کرد. این توابع مستقل از هر نمونه از کلاس هستند و فقط به کلاس خود مربوط هستند. این امکان به برنامه نویسان کند که توابعی را برای کلاس ها تعریف کنند
 که نیازی به داشتن نمونه از کلاس ندارند.

پشتیبانی از مثانیت عمومی: در C++، مثانیت عمومی (Public Inheritance) به برنامه نویسان این امکان را می دهد تا خصوصیات و رفتارهای یک کلاس را به وراثت بگیرند و به آن ها دسترسی داشته باشند. این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا کدهای خود را باز استفاده کنند و کدهای تکراری را کاهش دهند.

پشتیبانی از استثنا ها: در C++، برنامه نویسان می توانند با استفاده از استثنا ها، خطاهایی که در اجرای برنامه رخ داده اند را مدیریت کنند. استثنا ها به برنامه نویسان این امکان را می دهند تا به صورت صحیح با خطاها برخورد کنند و برنامه هایشان را بهبود بخشند.

پشتیبانی از کلاس های استاندارد: در C++، کلاس های استانداردی وجود دارند که برای کاربرد های مختلف تعریف شده اند. برنامه نویسان می توانند از این کلاس ها استفاده کنند و کد خود را ساده تر و کوتاه تر کنند.

در نهایت، می توان گفت که C++ نسبت به C، امکانات بسیار بیشتری را به برنامه نویسان می دهد و به برنامه نویسان کمک می کند تا برنامه های پیچیده تر و قابل اعتمادتری را تولید کنند. با این حال، برای برنامه نویسانی که به دنبال یادگیری یک زبان برنامه نویسی هستند، ممکن است ابتدا بهتر باشد که با C آشنا شوند و سپس به سمت C++ بروند.

پشتیبانی از شیء گرایی: C++ یک زبان شیء گرا است، به این معنی که برنامه نویسان می توانند با استفاده از شیء ها، به صورت ایمن تر و بهتر کد بنویسند. در شیء گرایی، کد به صورت کلاس ها و شیء ها تقسیم می شود و این امکان را به برنامه نویسان می دهد تا بهتر با مفاهیم مختلف برنامه نویسی آشنا شوند و کدهای قابل باز استفاده تری بنویسند.

پشتیبانی از پایان نامه ها: C++ به برنامه نویسان این امکان را می دهد تا از پایان نامه ها استفاده کنند، به عنوان مثال، برای مدیریت حافظه و تخصیص حافظه به شیء ها. با استفاده از پایان نامه ها، برنامه نویسان می توانند از خطاهای احتمالی در کد خود جلوگیری کنند.

پشتیبانی از توابع مجازی: در C++، توابع مجازی (Virtual Functions) امکان به برنامه نویسان می دهند تا یک تابع را به چندین شیء مختلف اختصاص دهند. این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا کدهایشان را بازنویسی کنند و کد خود را به صورت شیء گرایی بهبود بخشند.

پشتیبانی از پایان نامه های شیء گرا: C++ امکان استفاده از پایان نامه های شیء گرا را به برنامه نویسان می دهد، که این امکان به برنامه نویسان کمک می کند تا با توابع مختلف شیء گرایی آشنا شوند و بهبود کد خود را بخوبی درک کنند.

در کل، C++ امکانات بسیار زیادی برای برنامه نویسان فراهم می کند.